Zand, zand, zand en nog meer zand
Blijf op de hoogte en volg Danique
25 Oktober 2015 | Namibië, Windhoek
Dinsdagochtend ging de wekker om 03.30uur en zijn we om 04.15uur vertrokken richting de Sossesvlei. Van de verharde wegen over op de onverharde wegen, waardoor de reis wat langer duurde en iedereen lekker door elkaar geshaked werd. Slapen in de auto was dus niet wat.. Onderweg hebben we tijdens onze stop de zonsopgang bekeken. Om 12.30uur waren we op onze bestemming, een camping in de Sossesvlei waar we de nacht doorbrachten in een tent. Uiteraard moest deze eerst opgezet worden met een temperatuur van 40 graden. Andere weersomstandigheden dan in Nederland dus ;) 's Avonds hebben we de zonsondergang bij duin 45 bekeken en deze ook beklommen. Ook dit was een hele opgave met de hoge temperaturen, maar kan weer van onze bucket list afgestreept worden. Op de camping liepen struisvogels, oryxen en springbokken rond. Heel iets anders dus dan koetjes in de wei. Deze dieren kwamen vrij dichtbij en dat hebben mama en ik 's avonds tijdens een wandeling van het toilet naar onze tent gemerkt... We waren een beetje de weg kwijt in het donker (we hadden wel een zaklampje bij ons) en opeens stond er een oryx voor onze neus!! Gelukkig schrok deze net zo van mij als ik van hem dus liep hij gauw weg. Doordat het overdag en 's avonds erg hard had gewaaid, lag er voor ons gevoel meer zand in de tent dan buiten de tent ;) Ondanks het vele zand hebben we toch lekker kunnen slapen en was het een leuke ervaring.
Woensdagochtend zijn we om 05.00uur vertrokken richting duin 45 om daar de zonsopkomst te bekijken. Dit keer hebben we de bergtocht naar boven maar overgeslagen. Na de zonsopkomst zijn we weer terug gegaan naar de camping om onze tenten af te breken en afscheid te nemen van onze tijdelijke huisdieren. De reis ging verder naar Swakopmund, waar we sliepen in een huis van Wayne. Aangezien het in Swakopmund heeel wat graadjes kouder is (15 graden) was dit wel even wennen voor ons, maar gelukkig hadden we warme kleding meegenomen.
Donderdag was The Day.. 's Ochtends gingen we naar Ground Rush Adventures om een afspraak te maken voor het skydiven. We waren hier om 09.00uur en er werd ons verteld dat we om 11.00uur al konden skydiven.. Maar voor de tijd moest natuurlijk nog wel het één en ander ondertekend worden voor het geval dat.... Om 11.00uur zaten we in het busje met z'n allen op weg naar het paracentrum. Hier kregen we eerst wat praktische uitleg over de sprong. Daarna werden mama en ik in onze outfit geholpen en gingen we samen met onze begeleiders en cameramannen het vliegtuigje in. Het vliegtuigje zat lekker vol, want we pasten er allemaal net in. Het duurde even voordat we op 3,5km hoogte zaten. Toen we op 3 km hoogte zaten werden we vastgemaakt aan onze springpartners, de bril werd opgezet en toen kwamen de zenuwen! De cameraman van mama sprong als eerste uit het vliegtuig en al snel daarna sprong mama er achteraan met haar springpartner. Niet heel fijn om te zien hoe je moeder uit het vliegtuig valt... maaaar veel tijd was er niet om daarover na te denken, want mijn cameraman zat al op de vleugel van het vliegtuig om mij te filmen en mijn springpartner duwde ons naar de rand van het vliegtuig. Hoofd naar achteren, buik naar voren en nog een keer diep ademhalen ennnnn daaar gingen we. De vrije val duurde 30 seconden en ging met een snelheid van 220km/h. Hoe snel de adrenaline in mijn lichaam ging, geen idee... In ieder geval ook snel genoeg!! Toen de parachute eenmaal open ging en we goed hingen mocht ik even sturen en waren we al vrij snel aan de grond aangezien we veel draaiden. De landing ging gelukkig ook goed, waardoor we beiden weer met twee voeten op de grond stonden. Onderweg zijn er gelukkig foto's gemaakt en een filmpje, zodat we het allemaal nog een keer terug kunnen kijken. Dit is sowieso een super ervaring en ik kan het iedereen alleen maar aanraden om het een keer te doen wanneer je de kans krijgt.
Donderdagavond zijn Rosan, Nan z'n moeder, mama en ik lekker naar de sauna geweest om een beetje tot rust te komen na deze adrenaline stoot.
Vrijdagmorgen gingen we quad rijden in de woestijn. De vrouwen kregen allemaal een automatische quad en de mannen een schakel quad. Het eerste uur hebben we de omgeving goed in ons op kunnen nemen, want onze instructeur onderschatte onze rij skills.. Het tweede uur werd het tempo gelukkig wat opgevoerd en hebben wij ook even laten zien wat vrouwen kunnen. Na het quad rijden hebben we onze spullen gepakt en zijn we vertrokken vanuit Swakopmund, weer op weg naar Windhoek. Onderweg zijn we nog gestopt bij een typisch marktje en hebben we hier wat souvenirs kunnen kopen. We hebben deze week gezellig afgesloten thuis met een lekkere curry gemaakt door Wayne.
Zaterdag hebben we een lekker chill dagje gehad en vrij weinig gedaan. Vandaag eigenlijk net zo, maar zo is het leven hier nou eenmaal ;) Straks is het alweer tijd om mama naar het vliegveld te brengen, op weg naar het noorden van Namibië om daar les te geven in het ziekenhuis. Maar niet getreurd, woensdag is ze alweer terug in Windhoek en dan blijft ze nog tot zondag 1 november. Morgen begint onze stage weer en deze week gaan we meelopen op de gipskamer en wie weet zelf ook wel wat knutselen.
EVEN EEN TUSSENSTAND !! :
Voor Home of good hope zitten we nu op een bedrag van : €515,51.
Maar zoals jullie weten helpen alle kleine beetjes en kan er al 1 kind geholpen worden voor €6,75 per maand. Over ongeveer 4 weken gaan wij het geld zelf overhandigen aan de organisatie. Stort op NL97 INGB 0 753230046 tnv Lisanne Belshof. Namens de kindjes alvast bedankt!!
Tot de volgende keer !!
Liefsss
-
28 Oktober 2015 - 08:37
Henrike Brinkman:
Heey Danique,
Wauw, wat gaaf allemaal!! Jullie maken nog eens wat mee.....
Doe je moeder de hartelijke groetjes en geniet er samen nog ff van!!
Heel veel groetjes,
Maureen en Myrthe, Gerard en Henrike
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley